ನಾ ಕಲ್ಲಾಗಿ ಬಿಡಬೇಕು ಮತ್ತೆ

ನೀ   ಕೆತ್ತಿದ ಚಿತ್ತಾರ, ಆಕಾರಗಳನ್ನೆಲ್ಲ

ಅಳಿಸಿ, ಸವೆಸಿ...

ಸುರಿವ ಮಳೆಗೆ ಒಡ್ಡಿಕೊಂಡು, ಚಿತ್ತಾರದ  ಸಂದಿಯ

ಧೂಳನ್ನೆಲ್ಲ ತೊಳೆದು ಕೊಚ್ಚ್ಚಿ

ಭೋರ್ಗಲ್ಲಾಗಿ ಬಿಡಬೇಕು ಮತ್ತೆ... 

ಆದರೆ ಒಂದೇ ಸಂಶಯ, ಆತಂಕ,

ತೊರೆದಾವೇ ನಿನ್ನ ಉಳಿಪೆಟ್ಟಿನ ನಿಶಾನೆ.. ??